آموزش، اقدامی مؤثر در افزایش رضایت مندی بیماران از بی حسی نخاعی و کاهش بروز و شدت کمردرد در اعمال جراحی

چکیده: مقدمه: بی حسی نخاعی، با تزریق داروی بی حسی در فضای تحت عنکبوتیه، حاصل می شود. کمر درد بعد از عمل، بیشترین عامل نپذیرفتن این روش از سوی بیماران می باشد و مهم ترین عامل راضی نبودن پس از انجام بی حسی نخاعی است. پژوهش حاضر با هدف افزایش رضایت مندی بیماران از بی حسی نخاعی انجام گردید. روش کار: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 283 بیمار که تحت عمل جراحی با بی حسی نخاعی قرار گرفته اند، انجام شد. این بیماران به وسیله ی روش تصادفی سازی بلوکی، به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، توسط کارشناسان تعلیم دیده به صورت یکسان و بر اساس برنامه آموزشی از قبل تعیین شده آموزش دیدند .سپس میزان رضایت مندی بیماران از بی حسی نخاعی و بروز و شدت کمردرد بیماران در سه زمان 24 و 48 ساعت و 7 روز بعد، بر اساس مقیاس (vas)، در فرم های مخصوص یادداشت شد. یافته ها: از نظر بروز کمر درد در هر سه زمان، کاهش معنی داری در گروه آزمایش مشاهده گردید (به ترتیب 24 ساعت اول 007/0 p =، 48 ساعت و 7 روز بعد 001/0 p =). همچنین کاهش معنی داری در شدت کمر درد در هر سه مقطع، در گروه آزمایش دیده شد (به ترتیب 24 و 48 ساعت اول 001/0 p < و 7 روز بعد 003/0 p= ). میزان رضایت مندی در هر سه زمان مورد بررسی در گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل افزایش قابل توجه داشت ( در هر سه زمان 001/0 p < ). نتیجه گیری: به نظر می رسد که آموزش و تلقین مثبت، در کاهش بروز و شدت کمر درد بعد از بی حسی نخاعی و به دنبال آن افزایش رضایت مندی از این روش بی حسی مؤثر باشد.